Unicode ဖြင့်ဖတ်ရန်

ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်နှင့် ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လ်ဂျီယံ ဆရာဝန်တစ်ဦးက လူငယ်တွေကို အလေးအနက် သတိပေး…

အသက် (၃၀) မှ (၅၀)အကြား လူငယ်တွေဟာ ကိုရိုနာအန္တရာယ်တွေကို သိပ်မသိကြဘူးလို့ ဘယ်လ်ဂျီယံ ဆရာဝန်တစ်ဦးက မတ်လ (၁၇)ရက်နေ့က ပြောပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့ရက်သတ္တပတ်အကုန်က လူငယ်တွေဟာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးအခြေအနေနဲ့ ဆေးရုံကို ရောက်ရှိလာတာကြောင့် များစွာအံ့အားသင့်ခဲ့ရတယ်လို့ ဘယ်လ်ဂျီယံနိုင်ငံ အာလတ်စ်မြို့ အွန်ဇီးလိဗ်ဗရူး ဆေးရုံရှိ အရေးပေါ်ဆေးဘက်ဆိုင်ရာဌာနက ဒေါက်တာ အစ်ဂ်နေ့စ်ဒီမီယာ ကပြောပါတယ်။

အဲ့ဒီလူနာတွေဟာ ပထမဦးဆုံးရိုးရိုးတုပ်ကွေးရောဂါကို ခံစားခဲ့ရပြီး၊ (၄၈)နာရီမှာ ပြန်လည်နလန်ထူလာပြီးတဲ့ နောက် အသက်ရှူရခက်လာလို့ ဆေးရုံကို ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခဲ့ကြတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီဆေးရုံကို ရောက်လာတဲ့သူတွေ ထဲမှာ ဆေးမှတ်တမ်းမှာ ထူးထူးခြားခြားဖြစ်ခဲ့တာ တစ်ယောက်မျှမရှိခဲ့ပါဘူး။ သူတို့ဟာ ဆေးလိပ်သောက်သုံးတာမရှိခဲ့သလို၊ နှလုံးရောဂါ၊ ဆီးချိုရောဂါနဲ့ တခြားအပြင်ရောဂါလည်း ဘာမှမရှိဘူးလို့ ဆိုပါတယ်။

အသက် (၃၆) နှစ်အရွယ် လူနာတစ်ဦးရဲ့ အဆုတ်ကို scan နဲ့စစ်ဆေးတဲ့အခါ အဆုတ်နှစ်ဖက်လုံးမှာ အရည်တွေကို တွေ့ရတယ်လို့ ဒေါက်တာဒီမီယာက ပြောပါတယ်။ ဘယ်လ်ဂျီယံနိုင်ငံမှာ အခုချိန်ထိ ကိုရိုနာကူးစက်မှုကြောင့် သေဆုံးသူအားလုံးဟာ အသက် (၇၀)ကျော်သူတွေဖြစ်ပေမယ့်လည်း ကျန်းမာရေးဝန်ကြီးဌာနမှ ထုတ်ပြန်တဲ့စာရင်းတွေအရ ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ဟာ လူငယ်တွေမှာဖြစ်နိုင်ကြောင်းနဲ့ သူတို့ရဲ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း ဗိုင်းရပ်စ်ပျံ့နှံ့ဖို့ပိုမို လွယ်ကူကြောင်း သူက သတိပေးခဲ့ပါတယ်။

လာမယ့်ရက်သတ္တပတ်တွေအတွင်း လူငယ်တွေမှာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးရောဂါဖြစ်လာနိုင်မယ်လို့ ခန့်မှန်းထားပြီး အဲ့ဒီ အချိန်ကျရင် ဆရာဝန်တွေဟာ အသက်ရှူအကူကိရိယာကို လူကြီးတွေနဲ့ လူငယ်တွေ ဘယ်သူ့ကိုဦးစား ပေးရမလဲဆိုတာ သူတို့ဆုံးဖြတ်ပေးရတော့မယ်လို့ ဒေါက်တာဒီမီယာက ပြောပါတယ်။

Credit to HNM

Zawgyi ျဖင့္ဖတ္ရန္

ကိုရိုနာဗိုင္းရပ္စ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လ္ဂ်ီယံ ဆရာဝန္တစ္ဦးက လူငယ္ေတြကို အေလးအနက္ သတိေပး…

အသက္ (၃၀) မွ (၅၀)အၾကား လူငယ္ေတြဟာ ကို႐ိုနာအႏၲရာယ္ေတြကို သိပ္မသိၾကဘူးလို႔ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ ဆရာဝန္တစ္ဦးက မတ္လ (၁၇)ရက္ေန႔က ေျပာပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္သတၱပတ္အကုန္က လူငယ္ေတြဟာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးအေျခအေနနဲ႔ ေဆး႐ုံကို ေရာက္ရွိလာတာေၾကာင့္ မ်ားစြာအံ့အားသင့္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဘယ္လ္ဂ်ီယံႏိုင္ငံ အာလတ္စ္ၿမိဳ႕ အြန္ဇီးလိဗ္ဗ႐ူး ေဆး႐ုံရွိ အေရးေပၚေဆးဘက္ဆိုင္ရာဌာနက ေဒါက္တာ အစ္ဂ္ေန႔စ္ဒီမီယာ ကေျပာပါတယ္။

အဲ့ဒီလူနာေတြဟာ ပထမဦးဆုံး႐ိုး႐ိုးတုပ္ေကြးေရာဂါကို ခံစားခဲ့ရၿပီး၊ (၄၈)နာရီမွာ ျပန္လည္နလန္ထူလာၿပီးတဲ့ ေနာက္ အသက္ရႉရခက္လာလို႔ ေဆး႐ုံကို ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဆး႐ုံကို ေရာက္လာတဲ့သူေတြ ထဲမွာ ေဆးမွတ္တမ္းမွာ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္ခဲ့တာ တစ္ေယာက္မွ်မရွိခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ ေဆးလိပ္ေသာက္သုံးတာမရွိခဲ့သလို၊ ႏွလုံးေရာဂါ၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါနဲ႔ တျခားအျပင္ေရာဂါလည္း ဘာမွမရွိဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။

အသက္ (၃၆) ႏွစ္အ႐ြယ္ လူနာတစ္ဦးရဲ႕ အဆုတ္ကို scan နဲ႔စစ္ေဆးတဲ့အခါ အဆုတ္ႏွစ္ဖက္လုံးမွာ အရည္ေတြကို ေတြ႕ရတယ္လို႔ ေဒါက္တာဒီမီယာက ေျပာပါတယ္။ ဘယ္လ္ဂ်ီယံႏိုင္ငံမွာ အခုခ်ိန္ထိ ကို႐ိုနာကူးစက္မႈေၾကာင့္ ေသဆုံးသူအားလုံးဟာ အသက္ (၇၀)ေက်ာ္သူေတြျဖစ္ေပမယ့္လည္း က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ထုတ္ျပန္တဲ့စာရင္းေတြအရ ကိုရိုနာဗိုင္းရပ္စ္ဟာ လူငယ္ေတြမွာျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း ဗိုင္းရပ္စ္ပ်ံ႕ႏွံ႔ဖို႔ပိုမို လြယ္ကူေၾကာင္း သူက သတိေပးခဲ့ပါတယ္။

လာမယ့္ရက္သတၱပတ္ေတြအတြင္း လူငယ္ေတြမွာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးေရာဂါျဖစ္လာႏိုင္မယ္လို႔ ခန႔္မွန္းထားၿပီး အဲ့ဒီ အခ်ိန္က်ရင္ ဆရာဝန္ေတြဟာ အသက္ရႉအကူကိရိယာကို လူႀကီးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြ ဘယ္သူ႔ကိုဦးစား ေပးရမလဲဆိုတာ သူတို႔ဆုံးျဖတ္ေပးရေတာ့မယ္လို႔ ေဒါက္တာဒီမီယာက ေျပာပါတယ္။

Credit to HNM

ဓါတ်ပုံပညာဟာ လူအများစုရဲ့ စိတ်ဝင်စားကြတဲ့ ပညာရပ်တစ်ခုဖြစ်ပါတယ်၊အချို့သော့ဓါတ်ပုံပညာရှင်တွေဟာ သူတို့ရဲ့ဓါတ်ပုံရိုက်ချက်တေနဲ့ လူအများကိုပျော်ရွှင်မှုပေးနိုင်ကြသလို ဓါတ်ပုံဆရာရဲ့ အမြင် ရှုထောင့် နှင့် အချိန်အတိုင်းအတာစီမံခံ့ခွဲမှုတွေကို ပေါင်းစပ်လိုက်ချိန်မှာတော့ အလွန်အနုပညာမြောက်တဲ့ ဓါတ်ပုံတစ်ပုံထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ ယခုတင်ဆက်ပေးမဲ့အကြောင်းအရာလေးကတော့ ဂရိဓါတ်ပုံအညာရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ Anthimos Ntagas ရဲ့အံ့မခန်း အချိန်ကွက်တိရိုက်ချက်များနဲ့ ကြည့်ရှုသူတွေကို ရယ်ပြုံးသွားစေနိုင်မဲ့ဓါတ်ပုံများဘဲဖြစ်ပါတယ်။

ခြေထောက်အသစ်ထွက်နေတဲ့ ခွေး

စကပ်အသစ်လေးနဲ့

သေပါပြီဗျာ

ဘယ်လိုကြီးလဲ

စပါတာကတ်

မတွေးရဲစရာ

ခေါင်းမီးတောက်

ဘဝတွေထဲက ခါးသီးတဲ့အမှန်တရား

မွန်းစတားပါးစပ်ကြီး

ဟာ …. တစ်ပိုင်းပြတ်ကြီး

တစ်ပုံစံတည်း

ရန်ကုန်ဆေးရုံကြီးက ကူးစက်ရောဂါ ဆရာဝန်ကြီးပြောတဲ့ အရေးကြီးသည့် လူနာအမှတ် ‘ဇီးရိုး’

ခုတလော ဖေ့ဘွတ်ပေါ်က ကမ္ဘာကြီး နှစ်ခြမ်းခွဲနေတဲ့ ကိစ္စလေးပေါ့… COVID-19 နဲ့ပတ်သတ်ပြီးတော့လေ… မြန်မာနိုင်ငံမှာ မရှိသေးတာကို မယုံတဲ့ အခြမ်းက တဖတ်… ယုံတဲ့အခြမ်းက တဖတ်ဆိုပဲ… ယုံတဲ့ဖက်ကပဲနေနေ မယုံတဲ့ဖက်ကပဲနေနေ… သေခြာတာကတော့ ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ပိုးရှိပါတယ်လို့ စစ်ဆေးတွေ့ရှိထားတဲ့ ပထမဆုံးလူနာ မရှိသေးတာပဲ…

ပထမဆုံးလူနာ… ပထမဆုံးလူနာ…

ကူးစက်ရောဂါ ဆရာဝန်တစ်ယောက်အနေနဲ့ အဲ့ဒီ ပထမဆုံးလူနာဆိုတာကြီးကို တွေးပြီးကြောက်ရတာ ညည ကောင်းကောင်းတောင် အိပ်မပျော်ပါဘူး… ကိုယ်ပတ်ဝန်းကျင်က ဆရာဝန်မဟုတ်သူတွေကတော ဖြောင်းဖျရှာပါတယ်… ပထမဆုံးလူနာတွေ့တောရောဘာဖြစ်လဲ… ဒီတစ်ယောက်ကိုမှ ဘာလို့ထူးပြီးကြောက်နေရသလဲတဲ… တစ်ယောက်ထဲပဲဟာ ပြန့်မှ မပြန့်သေးတာတဲ… အစပိုင်းတုန်းကတော့ သူတို့တွေနားမလည်လို့ပဲလို့တွေးပြီး ပြန်မပြောခဲ့ပေမယ့် မေးတဲ့သူများလာတော့ ပြောမှကို ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာနဲ့ အိပ်မပျော်မယ့် အတူတူ ဒီစာကို ထရေးရတော့တာပါပဲ…

ကျွန်မတို့ ကူးစက်ရောဂါ ထိန်းချုပ်ရေး ဝေါဟာရ အရ အဲ့ဒီ ပထမဆုံးပိုးတွေ့တဲ့ လူနာကို လူနာ အမှတ် ‘၀’ လို့ခေါ်ပါတယ်…

နိုင်ငံတစ်ခု/ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုမှာ ရောဂါပိုးကို စပြီးဖြန့်မဲ့သူပေါ့…

အကယ်၍များ အဲ့ဒီ အစစ်အမှန် လူနာ ‘၀’ ကိုများ ကျွန်မတို့တွေ့ခဲ့လျှင်…

(၁) သူ့ဆီကနေတဆင့် တခြားသူတွေကို မကူးစက်နိုင်အောင် စနစ်တကျစီစဉ်နိုင်မယ်

(၂) သူနဲ့ထိတွေ့ ဆက်ဆံခဲ့တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာရှိတဲ့သူတွေ အားလုံးကို ကျွန်မတို့က စနစ်တကျ စောင့်ကြည့်နိုင်မယ်…အဲ့ဒီစောင့်ကြည့်လူနာထဲကမှ ရောဂါလက္ခဏာတွေ့တဲ့သူကို စောစောတွေ့ရ စောစောကုသမှုပေးနိုင်မယ် ဒီလိုနည်းနဲ့ ကျွန်မတို့ဟာ ရောဂါပြန့်နှံ့မှုကို ကိုယ့်မျက်စိရှေ့မှာထားပြီး လိုသလို ထိန်းချုပ်နိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်…

အကယ်၍များ ကျွန်မတို့က အဲ့ဒီ စပြီးဖြန့်ဝေမယ့် လူနာကိုမသိခဲ့ရင် … သူ့ဆီကနေ မပြန့်သွားဖို့ အချိန်မှီ မတားဆီးနိုင်ခဲ့ရင်… ကျွန်မတိုဟာ သူ့ဆီကနေမှ တဆင့်ကူးသွားတဲ့လူနာအများကြီးကို မနိုင်မနင်းနဲ့ ရင်ဆိုင်ကြရတော့မှာဖြစ်ပါတယ်…

နိုင်ငံတကာမှာလည်း ဒီ လူနာ အမှတ် ‘၀’ ကို ကောင်းကောင်းစီမံနိုင်လို့ ရလာဒ်ကောင်းတွေရှိတဲ့ နိုင်ငံရှိသလို… တောင်ကိုရီးယားက ဘာသာရေးအဖွဲ့မှာ ဖြစ်ခဲ့သလို ရောဂါအကြောင်းကို ဖုံးဖိထိန်ချန်ထားလို့ လူတွေအများကြီးကို ကူးစက်ပြီးမှသိရပြီး အခြေအနေဆိုးသွားရတဲ့ ဥပမာကိုလည်း လူတိုင်းသိပြီးဖြစ်မှာပါ…

ဒီလောက်ဆိုရင် ကျွန်မတို့ ဘာလို့ လူနာ ‘၀’ ကို ကြောက်လဲဆိုတာတွေးမိမှာပါ။ ကျွန်မတို့ လူနာ ‘၀’ ကို တွေ့ရမှာ မကြောက်ပါဘူး။ စနစ်တကျ ထိန်းချုပ်နိုင်အောင် စီမံပြီးသားပါ။ ကျွန်မတို့ကြောက်တာ တကယ့် အစစ်အမှန် လူနာ ‘၀’ လွတ်သွားမှာကိုကြောက်တာပါ။ လက်ရှိမှာတော့ ကိုယ်အပါအဝင် လူအားလုံးဟာ လူနာအမှတ် ‘၀’ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်…

ကိုယ်ကစပြီး ဖြန့်ဝေတဲ့သူဖြစ်နိုင်သလို… ကိုယ့်နဲ့ ပတ်သတ်တဲ့သူ တစ်ယောက်ယောက်ဆီကလည်း ကိုယ်တောင် မသိလိုက်ပဲ ကူးစက်ခံရပြီးသားဖြစ်နိုင်ပါတယ်… အဓိက ကတော့ ရောဂါပျိုးချိန် တနည်းအားဖြင့် ကိုယ်ခန္ဓာအတွင်း ရောဂါပိုဝင်ပြီးသော်လည်း ရောဂါ လက္ခဏာမပြမှီ အချိန်တွင်းမှာကိုပဲ ရောဂါပိုးက တခြားသူတွေဆီကို ကူးစက်နိုင်လို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်…

ဒါတွေကို ကာကွယ်နိုင်ဖို့ အတွက် ဘာတွေလုပ်ရမှာလဲ…

(၁) လက်ကို မကြာခဏ စနစ်တကျ ဆေးကြောခြင်း (၂) နှာချေခြင်း ချောင်ဆိုးခြင်းများရှိပါက လက်ဖြင့် သို့မဟုတ် သင့်လျှော်ရာ အဝတ်ဖြင့် အုတ်၍ ပြုလုပ်ခြင်း (၃)လူထူထပ်ရာ နေရာများကို ရှောင်ကြဉ်ခြင်း။ မဖြစ်မနေသွားသည့်အခါများတွင် နှာခေါင်းစည်းများ အုတ်၍သွားလာခြင်း (၄) တကိုယ်ရည် ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်၍ မျှတအောင်စားခြင်း၊ လုံလောက်အောင် အိပ်စက် အနားယူခြင်း

စသည်တို့ကို လူတိုင်း (လူတိုင်း) ကလုပ်ဆောင်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ တစ်ဦးတစ်ယောက်၊ အဖွဲ့အစည်း တစ်ခုတည်းက လိုက်နာလို့ အကျိုးထူးမှာမဟုတ်ပါဘူး။ လိုက်နာတဲ့သူများက မလိုက်နာတဲ့သူများကို သိတဲ့သူများက မသိတဲ့သူများကို ပညာပေး စည်းရုံးရမှာဖြစ်ပါတယ်။

COVID-19 ရဲ့ရောဂါ လက္ခဏာတွေဖြစ်တဲ့ ဖျားခြင်း၊ ချောင်းဆိုးခြင်း၊ မောခြင်း စတာတွေရှိရင် နီးစပ်ရာ ဒေသန္တရဆေးပေးခန်းတွေမှာ ချက်ခြင်းပြသတိုင်ပင်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ရောဂါဖြစ်ပွားရာ ပြည်ပနိုင်ငံများမှ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသူများ၊ ၎င်းတို့နှင့် ထိစပ်ပတ်သတ်ခဲ့သူများမှာ အဆိုပါလက္ခဏာများရှိလာပါက ပိုမိုအရေးကြီးပါတယ်။ အချိန်မှီ သတင်းပို့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။

ဒီလို သတင်းမှန်ကို အမှန်ဆုံး အစောဆုံးရနိုင်ဖို့ရာမှာ လူနာကိုယ်တိုင်လည်းအရေးကြီးသလို၊ လူနာတွေကို ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုပေးနေတဲ့ အခြေခံကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများမှ အစ အထူးကုဆေးရုံ၊ ဆေခန်းတွေအထိ အရေးကြီးပါတယ်။

ကိုယ်စီကိုယ်စီ အသိရှိရှိ ဝိုင်းဝန်းကာကွယ်ကြမည်ဆိုပါက မြန်မာနိုင်ငံမှာ ပိုးတွေ့ခဲ့လျှင်တောင်မှ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် အမြန်ဆုံး ထိမ်းချုပ်နိုင်လိမ့်မယ်လို့လဲ ယုံကြည်ပါတယ်။

ဒေါက်တာအေးအေးဝင်း
အပူပိုင်းနှင့် ကူးစက်ရောဂါပညာဌာန-ရန်ကုန်ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီး

Unicode ဖြင့်ဖတ်ရန်

၁။ WHO ဟာ တရုတ်နိုင်ငံ ဝူဟန်မြို့ကနေ စတင်ဖြစ်ပွား ခဲ့တဲ့ အရပ်အခေါ် ဝူဟန်ဗိုင်းရပ်စ် ကို စတင်ဖြစ်ပွားပြီး မကြာခင် တရုတ်နိုင်ငံ အစိုးရက သူ့ပြည်နယ် အများစုက်ို lock down လုပ်ယူရပြီ ဆိုကတည်းက သူစိတ်အပူခဲ့ဆုံးက အာဖရိကတိုက် နဲ့ ကျန်းမားရေး စောင့်ရှောက်မှု အားနည်းတဲ့ ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံတွေကို ဖြစ်ပါတယ်

WHO စိတ်ပူတဲ့ အတိုင်းဘဲ ဒီဗိုင်းရပ်စ် ပိုး ဟာ ထိုင်းကို အရင်ခြေချပါတယ် ပြီး အာဖရိက ကို ဖေဖော်ဝါရီ ၁၈ ရက်နေ့မှာ စရောက်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် တကယ့်တကယ့် ဒုက္ခရောက်ပြီး ကပ်ဆိုးအသွင်ဖြစ်နေခဲ့တာက အာဖရိကနဲ့ ဖွံ့ဖြိုးဆဲ နိုင်ငံတွေမဟုတ် ဘဲ ကျန်းမာရေး အဆင့်အတန်းမြင့်မားပါတယ်ဆိုတဲ့ ဥရောပနိုင်ငံတွေနဲ့ တောင်ကိုရီးယား၊ အမေရိကန် စတဲ့ ဖွဲံဖြိုးပြီးနိုင်ငံတွေ ဖြစ်နေပါတယ်။

ပြီးခဲ့ရက်ပိုင်းကပဲ WHO က ဥရောပတိုက် ကို ဒီကပ်ရောဂါရဲ့ နောက်ထပ် ဗဟိုချက်အဖြစ် သတ်မှတ်လိုက်ပါတယ်။ တကယ်တော့ ဒီဥရောပ နိုင်ငံတွေထဲက အများစုဟာ ထိုင်း၊ဗီယက်နမ်နဲ့ အာဖရိက ကအချို့သော နိုင်ငံများထက် နောက်ကျပြီးမှ သူတို့ဆီကို ဒီ ဗိုင်းရပ်စ် ပိုး ကူးစက်ခံရတာဖြစ်ပါတယ်။

ဒီလိုဘာကြောင့်ဖြစ်ရတာလဲ ဆိုတာ သုတေသန တိတိကျကျ လုပ်ထားတာ မရှိသေးပေမယ့် လက်ထဲ ရှိပြီးသား သုတေသန တွေနဲ့ ယခင်က သုသေသနအချို့ရဲ့ ရလဒ်တွေ၊ အချို့ သော အချက်အလက်တွေအရ မှန်းဆချက် (၂) ရပ်ခန့်မှန်းလို့ရပါတယ်။

နံပါတ် (၁) အချက်ကတော့ လေကြောင်း ပို့ဆောင်ရေး အပိုင်း က ဒီဗိုင်းရပ်စ်ကို အဓိက သယ်ယူပို့ဆောင်းပေးသူ (transporter ) အခန်းကနေ အဓိက ပါဝင်ခဲ့တာဘဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကူးစက်ခံထားရတဲ့နိုင်ငံတွေ စာရင်းကို အများကနေ အနည်း ချကြည့်ရင် တကယ့် Linear relationship နီးပါးရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ဆိုလိုတာက ဒီရောဂါ ကူးဆက်မှုဟာ ဖွံ့ဖြိုးပြီး နိုင်ငံတွေ ကနေ ကုလသမ္မဂ မူအရ တတိယ ကမ္ဘာ လို့ ခေါ်တဲ့ ဆင်းရဲတဲ့ နိုင်ငံတွေဆီကို သိသိသာသာ လျော့ကျ လာတာပဲဖြစ်ပါတယ်။

နိုင်ငံ ဖွံ့ဖြိုးပြီး လေကြောင်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက် တဲ့ ချမ်းသာတဲ့ နိုင်ငံတွေ ကတော့ လုံးဝ သိသိတာတာကို အထိနာ နေကျပါတယ်။ ဖွံ့ဖြိုးဆဲ နိုင်ငံတွေထဲမှာကြည့်ရင်လည်း – ဥပမာ အရှေ့တောင်အာရှ နိုင်ငံတွေကြည့်ရင်လည်း ကိုယ်ပိုင်လေကြောင်းလိုင်းများစွာနဲ့ တစ်ကမ္ဘာလုံးဖြန့်ကျက်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ ထိုင်း၊စင်္ကာပူ၊ မလေးရှား၊ ဗီယက်နမ်တို့က အခြား တက်သစ်စ အိမ်နီးချင်း နိုင်ငံတွေထက် ပိုအထိနာနေပါတယ်။ အီတလီလို ဖွံ့ဖြိုးပြီးလည်း ဖြစ် ၊ခရီးသွားနိုင်ငံလည်းဖြစ် ၊ ဝူဟန်ဗိုင်းရပ်စ်မဖြစ်ခင် (၂) လ အလိုက မှ တရုတ်နိုင်ငံနဲ့ ခရီးသွား (၂) ဆမြှင့်ဖို့ MOU ထိုးခဲ့နိုင်ငံလည်း ဖြစ်တော့ မြင်ရတဲ့ အတိုင်းပါဘဲ။

တစ်ချက်ပေါ့လိုက်တာနဲ့ ထိန်းမနိုင်သေးတဲ့ အခြေ အနေ ဆီ ရောက်ကုန်ပါတယ်။ ( သုတေသန လုပ်တတ်ပြီး အချိန်ရသူများကတော့ လေကြောင်းဖွံ့ဖြိုးမှုစံနုန်း၊ GDP, Country classification တို့နဲ့ ဒီဗိုင်းရပ်စ် ပြန့်ပွားပုံ အချိတ်အဆက် ( Correlation Study ) ကို လေ့လာ၊ ပြုလုပ်သင့်ပါတယ်။)

နံပါတ် (၂) အချက်ကတော့ WHO ကိုယ်တိုင်က ပူတဲ့ဒေသတွေမှာ လည်း ဒီဗိုင်းရပ်စ်က ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ သတိပေးနေပေမယ့် ဒီဗိုင်းရပ်စ်ဟာ အပူချိန် အကန့်အသတ်ရှိပုံရပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သူ့ရဲ့ လူ့ခန္ဒာပြင်ပ ရှင်သန်နုန်းက အပူချိန် အကန့်အသတ်ရှိပါတယ်။ သူ့နောင်တော် SARs လိုဘဲ ပူပြင်းတဲ့ နွေရောက်လာရင် လျော့နည်းကျဆင်းသွားမယ်လို့ ပညာရှင်အများစုက မျှော်လင့်နေကြပါတယ်။

ဒီဗိုင်းရပ်စ် ဟာ လူ့ခန္တာကိုယ်ပြင်ပမှာ ဘယ်​လောက်အထိ ရှင်သန် နေနိုင်သ လဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး Preprint Database တစ်ခုဖြစ်တဲ့ medRxiv မှာ publish ထုတ်ဝေထားတဲ့ နောက်ဆုံးသုတေသန အရတော့ ဒီဗိုင်းရပ်စ်ဟာ
လေထဲမှာ ၃ နာရီအထိ၊ Copper သတ္တုပေါ်မှာ ၄ နာရီအထိ၊ စားပွဲ၊စာသင်ခုံ၊ဗီဒို၊ စတာတွေပေါ်မှာ ၂၄ နာရီအထိ ပလတ်စတစ်နဲ့ သံသတ္တုတွေပေါ်မှာ ၂ ရက်ကနေ ၃ ရက်အထိ ရှင်သန်နိုင်တယ်လို့ ဆိုထားပါတယ်။

နောက်တစ်ခုကတော့ ၈၆ ဖာရင်ဟိုက်၊ သို့ (၃၀)ဒီဂရီ ဆဲလ်ဆီးယပ်စ် အထက်ဆိုရင်တော့ ဒီဗိုင်းရပ်စ် ပိုးအများစုက သိပ်ပြီး Active မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး ဆိုပါတယ်။ ဒါအပြင့် ဒီဗိုင်းရပ်စ် မျိုးနွယ်စုဟာ (၂ )နာရီအတွင်း အပူအချိန် အတက်အကျ ၁၄ ဒီဂရီ ဖာရင်ဟိုက် ဆိုရင် ရှင်သန်နိုင်မှု လျော့ကျသွားတယ် ဆိုပါတယ်။

အဆိုပါ သုသေသန အချက်အလက်တွေအရ အပူချိန်မြင့်မားတဲ့ နိုင်ငံ တွေ၊ ရာသီဥတု ကြမ်းပြီး အပူချိန် အတက်အကျ ကြမ်းတဲ့ နိုင်ငံ တွေမှာ ရောဂါပြန့်ပွားဖို့ လုံလောက်တဲ့ population တည်ဆောက်ဖို့ အကန့်အသတ်ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ထိုင်း ၊ စင်္ကာပူ နိုင်ငံတို့ မှာ ရောက်နေတာ ကြာပြီဖြစ်ပေမယ့် ဒီဗိုင်းရပ်စ် ကို ထိန်းချုပ်ရတာ အအေးပိုင်းနိုင်ငံတွေလို ခက်ခဲမှု မရှိလောက်ဘူး လို့ ယူဆရပါ့မယ်။

လတ်တလော မှာ ဘာသာရေး အခမ်းအနားကနေ ရုတ်တရက် ကူးစက်သူဦးရေထိုးတက်လာတဲ့ မလေးရှားနိုင်ငံကို စောင့်ကြည့်ရပါ့မယ်။ ကျွန်တော့်အမြင်အရ ဆိုရင် မလေးရှားနိုင်ငံ ဟာ EU နိုင်ငံတွေ အဆင့်တော့ မရောက်နိုင်ဘူး လို့ယူဆပါတယ်။

Academic world မှာ သုံးခဲ့တဲ့ The North and the South ဆိုတာက မြောက်ခြမ်းက ချမ်းသာပြီး တောင်ဘက်ခြမ်းက ဆင်းရဲတဲ့နိုင်ငံတွေလို့ သတ်မှတ်ထားတာပါ။ တောင်ဘက်ခြမ်းက ပိုလည်းပူပါတယ်။ အခုဒီ ဗိုင်းရပ်စ်က မြောက်ခြမ်းက်ို ပိုဖိစီးထားပါတယ်

၂။ မြန်မာနိုင်ငံ

ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ရွှေနိုင်ငံကြီးကတော့ အတော် ကံကောင်းလှပါတယ်။ အထက်ပါ အချက်(၂) ချက်နဲ့ လုံးဝ ပြည့်စုံနေလို့ပါပဲ။ လေယဉ်ပြေးလမ်း တစ်လမ်းပဲရှိတဲ့ ရန်ကုန် လေဆိပ် က ကမ္ဘာမှာ အသေးဆုံး အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်တွေထဲက တစ်ခုပါ။

ရာသီဥတုကလည်း ၃၀ ဒီဂရီ ဆဲလ်ဆီယပ်ကျော်တာ လကြာနေပါပြီ။ နောက်တစ်ချက်က ဒီဗိုင်းရပ်စ် Outbreak အဆင့်ထိ ကူးစက်ပြန့်ပွားခံရဖို့ အတွက် အဓိကကျတဲ့ အခန်းကနေပါနေတဲ့ အသက်ကြီးပိုင်း (၈၀ ကျော်) ကလည်း များများစားစားမရှိလှပါဘူး။ Outbreak ဖြစ်ဖို့လက်ခံ Population က နည်းနေတယ် လို့ ယူဆရပါတယ်။

EU နဲ့ ကိုရီးယား မှာက အသက်ရှည်ကြတော့ ဒီအသက်ကြီးပိုင်းတွေကဘဲ Vulnerable population ဖြစ်နေတာပါဘဲ။ တရုတ်ပြည်နဲ့ မိုင်ထောင်ချီထိစပ်နေပြီး နယ်စပ်ကူးသန်းကုန်သွယ်မှုများလှပေမယ့်၊ တရုတ်အစိုးရက ကောင်းစွာထိန်းချိုပ်ထားနိုင်လို့ နယ်ချင်းထိစပ်နေတဲ့ တရုတ်ပြည်နယ်တွေမှာ က စဖြစ်ကတည်း ၁၀၀ ကျော် ၂၀၀-၅၀၀ ဟာ အခုလည်း အဲ့လောက်ပဲဖြစ်နေလို့ မြန်မာနိုင်ငံအပေါ်မှာ များစွာသက်ရောက်မှု မရှိနိုင်ပါဘူး။

သို့သော် မြန်မာနိုင် ငံ အတွက်အခုမှ စပူရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒါကတော့ နွေပိတ်ရက်တွေမှာ မိသားစုနဲ့ အတူရှိဖို့ ပြန်လာမယ့် မလေးရှား၊ ထိုင်းတို့ကနေပြန်လာမယ့် ကိုယ့်နိုင်ငံသားတွေပါဘဲ။ အစိုးရအနေနဲ့ သေချာစွာကိုင်တွယ်နိုင်ဖို့လိုပါတယ်ခင်ဗျာ

လေးစားစွာဖြင့် ခရစ်ဒက် …… – ဝင်းမင်းပိုင်

Zawgyi ျဖင့္ဖတ္ရန္

တြက္ကိန္းမွားခဲ့တဲ့ WHO၊ ကိုရိုနာ ဗိုင္းရပ္စ္ COVID-19 နဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံ နဲ႔ ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲနိုင္ငံမ်ား

၁။ WHO ဟာ တ႐ုတ္နိုင္ငံ ဝူဟန္ၿမိဳ႕ကေန စတင္ျဖစ္ပြား ခဲ့တဲ့ အရပ္အေခၚ ဝူဟန္ဗိုင္းရပ္စ္ ကို စတင္ျဖစ္ပြားၿပီး မၾကာခင္ တ႐ုတ္နိုင္ငံ အစိုးရက သူ႔ျပည္နယ္ အမ်ားစုကို lock down လုပ္ယူရၿပီ ဆိုကတည္းက သူစိတ္အပူခဲ့ဆုံးက အာဖရိကတိုက္ နဲ႔ က်န္းမားေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အားနည္းတဲ့ ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲနိုင္ငံေတြကို ျဖစ္ပါတယ္။

WHO စိတ္ပူတဲ့ အတိုင္းဘဲ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ပိုး ဟာ ထိုင္းကို အရင္ေျခခ်ပါတယ္ ၿပီး အာဖရိက ကို ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ စေရာက္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္တကယ့္ ဒုကၡေရာက္ၿပီး ကပ္ဆိုးအသြင္ျဖစ္ေနခဲ့တာက အာဖရိကနဲ႔ ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲ နိုင္ငံေတြမဟုတ္ ဘဲ က်န္းမာေရး အဆင့္အတန္းျမင့္မားပါတယ္ဆိုတဲ့ ဥေရာပနိုင္ငံေတြနဲ႔ ေတာင္ကိုရီးယား၊ အေမရိကန္ စတဲ့ ဖြဲံၿဖိဳးၿပီးနိုင္ငံေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ၿပီးခဲ့ရက္ပိုင္းကပဲ WHO က ဥေရာပတိုက္ ကို ဒီကပ္ေရာဂါရဲ့ ေနာက္ထပ္ ဗဟိုခ်က္အျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီဥေရာပ နိုင္ငံေတြထဲက အမ်ားစုဟာ ထိုင္း၊ဗီယက္နမ္နဲ႔ အာဖရိက ကအခ်ိဳ႕ေသာ နိုင္ငံမ်ားထက္ ေနာက္က်ၿပီးမွ သူတို႔ဆီကို ဒီ ဗိုင္းရပ္စ္ ပိုး ကူးစက္ခံရတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလဲ ဆိုတာ သုေတသန တိတိက်က် လုပ္ထားတာ မရွိေသးေပမယ့္ လက္ထဲ ရွိၿပီးသား သုေတသန ေတြနဲ႔ ယခင္က သုေသသနအခ်ိဳ႕ရဲ့ ရလဒ္ေတြ၊ အခ်ိဳ႕ ေသာ အခ်က္အလက္ေတြအရ မွန္းဆခ်က္ (၂) ရပ္ခန႔္မွန္းလို႔ရပါတယ္။

နံပါတ္ (၁) အခ်က္ကေတာ့ ေလေၾကာင္း ပို႔ေဆာင္ေရး အပိုင္း က ဒီဗိုင္းရပ္စ္ကို အဓိက သယ္ယူပို႔ေဆာင္းေပးသူ (transporter ) အခန္းကေန အဓိက ပါဝင္ခဲ့တာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကူးစက္ခံထားရတဲ့နိုင္ငံေတြ စာရင္းကို အမ်ားကေန အနည္း ခ်ၾကည့္ရင္ တကယ့္ Linear relationship နီးပါးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆိုလိုတာက ဒီေရာဂါ ကူးဆက္မႈဟာ ဖြံ့ၿဖိဳးၿပီး နိုင္ငံေတြ ကေန ကုလသမၼဂ မူအရ တတိယ ကမၻာ လို႔ ေခၚတဲ့ ဆင္းရဲတဲ့ နိုင္ငံေတြဆီကို သိသိသာသာ ေလ်ာ့က် လာတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံ ဖြံ့ၿဖိဳးၿပီး ေလေၾကာင္းဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္ တဲ့ ခ်မ္းသာတဲ့ နိုင္ငံေတြ ကေတာ့ လုံးဝ သိသိတာတာကို အထိနာ ေနက်ပါတယ္။ ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲ နိုင္ငံေတြထဲမွာၾကည့္ရင္လည္း – ဥပမာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ နိုင္ငံေတြၾကည့္ရင္လည္း ကိုယ္ပိုင္ေလေၾကာင္းလိုင္းမ်ားစြာနဲ႔ တစ္ကမၻာလုံးျဖန႔္က်က္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ ထိုင္း၊စကၤာပူ၊ မေလးရွား၊ ဗီယက္နမ္တို႔က အျခား တက္သစ္စ အိမ္နီးခ်င္း နိုင္ငံေတြထက္ ပိုအထိနာေနပါတယ္။ အီတလီလို ဖြံ့ၿဖိဳးၿပီးလည္း ျဖစ္ ၊ခရီးသြားနိုင္ငံလည္းျဖစ္ ၊ ဝူဟန္ဗိုင္းရပ္စ္မျဖစ္ခင္ (၂) လ အလိုက မွ တ႐ုတ္နိုင္ငံနဲ႔ ခရီးသြား (၂) ဆျမႇင့္ဖို႔ MOU ထိုးခဲ့နိုင္ငံလည္း ျဖစ္ေတာ့ ျမင္ရတဲ့ အတိုင္းပါဘဲ။

တစ္ခ်က္ေပါ့လိုက္တာနဲ႔ ထိန္းမနိုင္ေသးတဲ့ အေၿခ အေန ဆီ ေရာက္ကုန္ပါတယ္။ ( သုေတသန လုပ္တတ္ၿပီး အခ်ိန္ရသူမ်ားကေတာ့ ေလေၾကာင္းဖြံ့ၿဖိဳးမႈစံႏုန္း၊ GDP, Country classification တို႔နဲ႔ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ျပန႔္ပြားပုံ အခ်ိတ္အဆက္ ( Correlation Study ) ကို ေလ့လာ၊ ျပဳလုပ္သင့္ပါတယ္။)

နံပါတ္ (၂) အခ်က္ကေတာ့ WHO ကိုယ္တိုင္က ပူတဲ့ေဒသေတြမွာ လည္း ဒီဗိုင္းရပ္စ္က ျဖစ္နိုင္တယ္လို႔ သတိေပးေနေပမယ့္ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ဟာ အပူခ်ိန္ အကန႔္အသတ္ရွိပုံရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ရဲ့ လူ႔ခႏၵာျပင္ပ ရွင္သန္ႏုန္းက အပူခ်ိန္ အကန႔္အသတ္ရွိပါတယ္။ သူ႔ေနာင္ေတာ္ SARs လိုဘဲ ပူျပင္းတဲ့ ေႏြေရာက္လာရင္ ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းသြားမယ္လို႔ ပညာရွင္အမ်ားစုက ေမၽွာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။

ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ဟာ လူ႔ခႏၲာကိုယ္ျပင္ပမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ ရွင္သန္ ေနနိုင္သ လဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး Preprint Database တစ္ခုျဖစ္တဲ့ medRxiv မွာ publish ထုတ္ေဝထားတဲ့ ေနာက္ဆုံးသုေတသန အရေတာ့ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ဟာ
ေလထဲမွာ ၃ နာရီအထိ၊ Copper သတၱဳေပၚမွာ ၄ နာရီအထိ၊ စားပြဲ၊စာသင္ခုံ၊ဗီဒို၊ စတာေတြေပၚမွာ ၂၄ နာရီအထိ ပလတ္စတစ္နဲ႔ သံသတၱဳေတြေပၚမွာ ၂ ရက္ကေန ၃ ရက္အထိ ရွင္သန္နိုင္တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ၈၆ ဖာရင္ဟိုက္၊ သို႔ (၃၀)ဒီဂရီ ဆဲလ္ဆီးယပ္စ္ အထက္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ပိုးအမ်ားစုက သိပ္ၿပီး Active မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုပါတယ္။ ဒါအျပင့္ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ မ်ိဳးႏြယ္စုဟာ (၂ )နာရီအတြင္း အပူအခ်ိန္ အတက္အက် ၁၄ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္ ဆိုရင္ ရွင္သန္နိုင္မႈ ေလ်ာ့က်သြားတယ္ ဆိုပါတယ္။

အဆိုပါ သုေသသန အခ်က္အလက္ေတြအရ အပူခ်ိန္ျမင့္မားတဲ့ နိုင္ငံ ေတြ၊ ရာသီဥတု ၾကမ္းၿပီး အပူခ်ိန္ အတက္အက် ၾကမ္းတဲ့ နိုင္ငံ ေတြမွာ ေရာဂါျပန႔္ပြားဖို႔ လုံေလာက္တဲ့ population တည္ေဆာက္ဖို႔ အကန႔္အသတ္ရွိနိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိုင္း ၊ စကၤာပူ နိုင္ငံတို႔ မွာ ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ကို ထိန္းခ်ဳပ္ရတာ အေအးပိုင္းနိုင္ငံေတြလို ခက္ခဲမႈ မရွိေလာက္ဘူး လို႔ ယူဆရပါ့မယ္။

လတ္တေလာ မွာ ဘာသာေရး အခမ္းအနားကေန ႐ုတ္တရက္ ကူးစက္သူဦးေရထိုးတက္လာတဲ့ မေလးရွားနိုင္ငံကို ေစာင့္ၾကည့္ရပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အရ ဆိုရင္ မေလးရွားနိုင္ငံ ဟာ EU နိုင္ငံေတြ အဆင့္ေတာ့ မေရာက္နိုင္ဘူး လို႔ယူဆပါတယ္။

Academic world မွာ သုံးခဲ့တဲ့ The North and the South ဆိုတာက ေျမာက္ျခမ္းက ခ်မ္းသာၿပီး ေတာင္ဘက္ျခမ္းက ဆင္းရဲတဲ့နိုင္ငံေတြလို႔ သတ္မွတ္ထားတာပါ။ ေတာင္ဘက္ျခမ္းက ပိုလည္းပူပါတယ္။ အခုဒီ ဗိုင္းရပ္စ္က ေျမာက္ျခမ္းကို ပိုဖိစီးထားပါတယ္။

၂။ ျမန္မာနိုင္ငံ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေရႊနိုင္ငံႀကီးကေတာ့ အေတာ္ ကံေကာင္းလွပါတယ္။ အထက္ပါ အခ်က္(၂) ခ်က္နဲ႔ လုံးဝ ျပည့္စုံေနလို႔ပါပဲ။ ေလယဥ္ေျပးလမ္း တစ္လမ္းပဲရွိတဲ့ ရန္ကုန္ ေလဆိပ္ က ကမၻာမွာ အေသးဆုံး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ေတြထဲက တစ္ခုပါ။

ရာသီဥတုကလည္း ၃၀ ဒီဂရီ ဆဲလ္ဆီယပ္ေက်ာ္တာ လၾကာေနပါၿပီ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဒီဗိုင္းရပ္စ္ Outbreak အဆင့္ထိ ကူးစက္ျပန႔္ပြားခံရဖို႔ အတြက္ အဓိကက်တဲ့ အခန္းကေနပါေနတဲ့ အသက္ႀကီးပိုင္း (၈၀ ေက်ာ္) ကလည္း မ်ားမ်ားစားစားမရွိလွပါဘူး။ Outbreak ျဖစ္ဖို႔လက္ခံ Population က နည္းေနတယ္ လို႔ ယူဆရပါတယ္။

EU နဲ႔ ကိုရီးယား မွာက အသက္ရွည္ၾကေတာ့ ဒီအသက္ႀကီးပိုင္းေတြကဘဲ Vulnerable population ျဖစ္ေနတာပါဘဲ။ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ မိုင္ေထာင္ခ်ီထိစပ္ေနၿပီး နယ္စပ္ကူးသန္းကုန္သြယ္မႈမ်ားလွေပမယ့္၊ တ႐ုတ္အစိုးရက ေကာင္းစြာထိန္းခ်ိဳပ္ထားနိုင္လို႔ နယ္ခ်င္းထိစပ္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ျပည္နယ္ေတြမွာ က စျဖစ္ကတည္း ၁၀၀ ေက်ာ္ ၂၀၀-၅၀၀ ဟာ အခုလည္း အဲ့ေလာက္ပဲျဖစ္ေနလို႔ ျမန္မာနိုင္ငံအေပၚမွာ မ်ားစြာသက္ေရာက္မႈ မရွိနိုင္ပါဘူး။

သို႔ေသာ္ ျမန္မာနိုင္ ငံ အတြက္အခုမွ စပူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေႏြပိတ္ရက္ေတြမွာ မိသားစုနဲ႔ အတူရွိဖို႔ ျပန္လာမယ့္ မေလးရွား၊ ထိုင္းတို႔ကေနျပန္လာမယ့္ ကိုယ့္နိုင္ငံသားေတြပါဘဲ။ အစိုးရအေနနဲ႔ ေသခ်ာစြာကိုင္တြယ္နိုင္ဖို႔လိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ

ေလးစားစြာျဖင့္ ခရစ္ဒက္ …… – ဝင္းမင္းပိုင္